Varend door de Ewijcksvaart en de Hoge Oude Veer, ziet u aan stuur- en bakboord een “nieuw” landschap voorbij glijden. Tot 1845 had de zee hier vrij spel, daarna werden de Oost- en Westpolder drooggelegd en door noeste pioniers ontgonnen.
Het hele gebied ligt onder de zeespiegel, gelukkig beschermd door forse dijken en effectief waterbeheer. Dat dat nodig is, bleek in 1916 toen een dijkdoorbraak in de Oostpolder een overstroming van de Oostpolder en een deel van de Westpolder (tot aan de spoorlijn) veroorzaakte. Twee inwoners verdronken daarbij.
In de Westpolder vindt voornamelijk de beroemde bollenteelt plaats, hetgeen in het vroege voorjaar een kleurrijk pallet oplevert en veel toeristen trekt.
De Oostpolder levert voornamelijk aardappelen, bieten, wortelen, maïs e.d.
U vaart op de Hoge Oude Veer op een oud landschapselement: een voormalige, ook nu nog kronkelige zeearm die sinds de Middeleeuwen de zeevaart toegang gaf tot de rede van Oudesluis dat gelegen is aan de rand van de grote en oude (1600) Zijpe en Hazepolder.
Bij Anna Paulowna is de oude zeearm afgedamd. Het afgedamde deel is de Lage Oude Veer. Deze is niet toegankelijk voor het varend publiek. Ook hier is nog een aftakking van deze zeearm aanwezig met de prozaïsche naam Het Razend Zwin.
De Ewijcksvaart loopt parallel aan de Lage Oude Veer.